© Juan Manuel
http://www.agencevu.com/stories/index.php?id=1216&p=105 

BEGINNERS by athinorama

 © Simon Birch

© claude cahun, the third sex

με την άκρη του ματιού σου βλέπεις το σπουργίτι να ισορροπεί σ' ένα ετοιμόρροπο κλαδί.

ότι ζει, ζει εντέλει μόνο του.

δέξου το.

χάρης βλαβιανός "σονέτα της συμφοράς"

 © Michael Reedy

"nothing will change"

Μέσα στο δωμάτιο, ο αέρας ήταν αποπνικτικός,

μύριζε το άρωμα που είχε αγοράσει η Άννα Σεργκέεβνα από το γιαπωνέζικο κατάστημα.

Ο Γκούρωφ την κοίταζε και σκέφτονταν:

"Πόσο διαφορετικούς ανθρώπους συναντά κανείς στη ζωή του!"

street artist unknown
miami (FL)

  Remembering

Yuan Chen

I daydream, melancholy at the windowsill—
memories I will never tell—

our passion is the late night hours,
our tearful goodbyes at dawn.

Mountains and rivers divide us,
I’ve given up hoping for rain.

Divided, I dream of you today—
I even embrace the pain.
 

© margaret durow

υπάρχουν στιγμές που θες 
τα μάτια να κλείσεις

τις σκέψεις ν' αφήσεις λεύτερες

να δακρύσεις στον ουράνο,

απλά γιατί το νιώθεις

απλά όπως υπάρχεις...

© billy monk

 

θα θελα τόσο πολύ να σ' εντυπωσιάσω

η μοναδική μας νύχτα ήταν ξαφνική και συντομή

σαν μια μπόρα

ούτε που πρόλαβα ν' αρχίσω

ούτε που πρόλαβα να σου πω τη μοναδική μου ιδιότητα.

είμαι συλλέκτης,

μαζεύω το πιο σκληρό και άγριο πράγμα του κόσμου

στιγμές...

όταν έχω αυτόν τον ξαφνικό πόθο να πετάξω

και δεν έχω που να πετάξω

κρύβομαι στη συλλογή μου

γεμάτη καφέδες, μποξέρ, χορευτές,

τυχαία αγγίγματα, βρισιές, τρυφερούς παράνομους,

στοές, συναντήσεις, κραυγές, σιωπές, χωρισμούς,

λόγια, λόγια, λόγια...

έτσι κ' αλλιώς τα πράγματα θα κυλήσουν όπως θέλουν αυτά

η ζωή ξέρει και γω την εμπιστεύομαι
...

(απόσπασμα απ' την ταινία "Φθηνά Τσιγάρα")

πάτωμα χρυσή

πίξελ χαράς

όρμηξε άνεμος, 

φυτεύτηκαν εντός μου.

νοσταλγία.

οι εσκιμώοι είχαν πενήντα δύο διαφορετικά ονόματα για το χιόνι

επειδή το χιόνι γι'αυτούς ήταν σημαντικό.

θα πρεπε να υπάρχουν αλλά τόσα ονόματα για την αγάπη...

Margaret Atwood

© esra roise

http://www.esraroise.com/news/

 

 © Tom Bagshaw 

http://tombagshaw.blogspot.com/

  

Θα 'ρθει ο καιρός που θα σπάσω την πόρτα
κι καρδιά μου στο φως θα χιμήξει

Θα φύγω μακριά
θα πετάξω ψηλά
θα πετάω σ' ασύλληπτα ύψη

Και τότε πια δε μπορεί
αυτή η φτηνή
αυτή η χλωμή
η τιποτένια μου θλίψη

Θα μείνει ορφανή
θα γυρνάει σαν τρελή
θα ζητάει να με βρει
και δε θα με βρίσκει

κι ούτε πρόκειται ελπίζω ποτέ να μου λείψει

Γιάννης Αγγελάκας

 

White Dog
Charles Bukowski

I went for a walk on Hollywood Boulevard.
I looked down and there was a large white dog
walking beside me.
his pace was exactly the same as mine,
we stopped at traffic signals together.
a woman smiled at us.
he must have walked 8 blocks with me.
then I went into a grocery store and
when I came out he was gone.
or she was gone.
the wonderful white dog
with a trace of yellow in its fur.
the large blue eyes were gone.
the grinning mouth was gone.
the lolling tongue was gone.

things are so easily lost.
things just can’t be kept forever.
I got the blues.
I got the blues.
that dog loved and
trusted me and
I let it walk away.

αλμύρα

ήλιος

αποκοιμήθηκε στο κύμα του μυαλού της -

όνειρο δροσερό,

κόλλησε στον άνεμο

“And then we cowards”
Cesare Pavese

 And then we cowards
who loved the whispering
evening, the houses,
the paths by the river,
the dirty red lights
of those places, the sweet
soundless sorrow—
we reached our hands out
toward the living chain
in silence, but our heart
startled us with blood,
and no more sweetness then,
no more losing ourselves
on the path by the river—
no longer slaves, we knew
we were alone and alive.
 

from the book "The art of Drowning", Billy Collins ©1995

the ArT of DroWning

I wonder how it all got started, this business
about seeing your life flash before your eyes
while you drown, as if panic, or the act of submergence,
could startle time into such compression, crushing
decades in the vice of your desperate, final seconds.

After falling off a steamship or being swept away
in a rush of floodwaters, wouldn't you hope
for a more leisurely review, an invisible hand
turning the pages of an album of photographs-
you up on a pony or blowing out candles in a conic hat.

How about a short animated film, a slide presentation?
Your life expressed in an essay, or in one model photograph?
Wouldn't any form be better than this sudden flash?
Your whole existence going off in your face
in an eyebrow-singeing explosion of biography-
nothing like the three large volumes you envisioned.

Survivors would have us believe in a brilliance
here, some bolt of truth forking across the water,
an ultimate Light before all the lights go out,
dawning on you with all its megalithic tonnage.
But if something does flash before your eyes
as you go under, it will probably be a fish,

a quick blur of curved silver darting away,
having nothing to do with your life or your death.
The tide will take you, or the lake will accept it all
as you sink toward the weedy disarray of the bottom,
leaving behind what you have already forgotten,
the surface, now overrun with the high travel of clouds.