Το μονοπάτι του παραθαλάσσιου κήπου σκοτεινιάζει

Κίτρινα φανάρια και ψυχρά.

Είμαι πολύ γαλήνια. Μόνο που εσύ δεν θα πρέπει

Να μου μιλάς γι' αυτόν.

Είσαι αξιαγάπητος και πιστός, θα γίνουμε φίλοι...

Θα περπατήσουμε, θα φιληθούμε και θα γεράσουμε μαζί...

Νέα φεγγάρια από πάνω μας θα πετάξουν

Σαν τις νιφάδες του χιονιού.

Άννα Αχμάτοβα (άτιτλο, Μάρτιος 1914)